هر روز یک کارخانه تعطیل میشود و صنایعی که هنوز سرپا ماندهاند مجبور به تعدیل نیروها و کاهش تولید شدهاند.
*** انگیزه، نیاز حرکت حرکت موتور تولید در کشور
به گزارش صنعت پرس، مهدیه ضیائیان کارشناس اقتصادی، پیرامون موضوع حرکت موتور تولید در کشور در یادداشتی، نوشت:
میگویند لازمه حرکت، داشتن موتور محرکه است و سوخت موتورمحرکه هم داشتن انگیزه حرکت است.
به نظر می رسد ساختار اقتصادی ایران با انواع نسخه های جورواجوری که برای آن پیچیده شده و هیچ مسئولی هم مدعی عدم تلاشش برای تحقق آن نبوده و نیست!
پس حتما باید باگ و نقطه ضعفی باشد که تولیدکنندگان امروز دل و رمقی ندارند و صادرکنندگان هم در دو دسته ناتوان یا بی انگیزه مایل به بازگرداند ارز حاصل از صادرات به کشور نمی شوند آن هم در چنین زمانه حساس برای اقتصاد ایران که نفسهای آن به شماره افتاده است! با افزایش نرخ ارز و تحولات منفی در اقتصاد، بسیاری از کارخانهها و صنایع ریز و درشت یکی پس از دیگری شروع به زمین خوردن کردند.
هر روز یک کارخانه تعطیل میشود و صنایعی که هنوز سرپا ماندهاند مجبور به تعدیل نیروها و کاهش تولید شدهاند.
این مسائل باعث شده بسیاری از تولیدکنندگان به جای داشتن انگیزه و رویای توسعه کشور بیشتر به فکر مهاجرت و خروج سرمایههای خود از کشور باشند؛ این موضوع بسیار خطرناک است و تهدید بزرگی برای اقتصاد کشور محسوب میشود.
وقتی تولیدکنندگان پس از تحمل مشکلات، راه گشایشی برای برونرفت از بنبست موجود نمیبینند، عطای تولید را به لقایش می بخشند.
میتوان گفت در واقع امروز تولید در کشور برای بسیاری ازتولیدکنندگان صرفه اقتصادی ندارد؛ این درحالی است که قبل از بسته شدن فضای جهانی به روی کشور ما، تولید در شرایط بهتری به سر میبرد.
در سالهای قبل امکان همان صادرات نیمبند هم به کشورهایی نظیر عراق بود، اما درحالحاضر صادرات به دلایل متعدد تقریبا متوقف یا محدود شده است.
وقتی مسئولان از تولیدکننده ها حمایت نمیکنند، بیشک صنعتگر پس از تحمل مشکلات عدیدهای که بر سر راه تولید قرار دارد، رمق خود را از دست میدهد و به جای تحمل هزار و یک مشکل، تولید در کشور را رها میکند و به کشورهای دیگر میرود.
مشکلی که به زودی گریبانگیر صنعت کشور خواهد شد، خروج تولیدکنندگان از کشور است.
پیش از این مشکلات برای تولید و صادرات محصول تا این مقدار حاد نبوده است.
درست از زمانی که مساله بازگشت ارز و وارد کردن ارز به سامانه نیما بهوجود آمده مشکلات ما یکی پس از دیگری پدیدار میشود تا جایی که بسیاری از شرکتهای دیگر هم احساس خطر کردهاند و دلواپس سرمایه گذاری های انجام شده خود هستند!اما فارغ از تحلیلها و نظریات تئوریک یا مطالعه شده ایجاد “جهش تولید” در کشور بدون رفع چالشهای مربوط به محیط کسبوکار که یکی از آنها کاهش انگیزه در فعالیتهای سوداگرانه رقیب تولید از طریق اتخاذ سیاستهای مالیاتی مناسب و تعیین و معرفی اولویتهای توسعه صنعتی (سیاست صنعتی) و در واقع دادن انگیزه به جریان تولید کننده است، ممکن نیست.
کما اینکه با وجود سالها سیاستگذاری با هدف حمایت از تولید، هم گزارشهای بینالمللی و هم ارزیابیهای داخلی، نشانگر وضعیت نامناسب محیط کسبوکار و امنیت سرمایهگذاری در ایران است.
انحصار و وجود موانع جدی در اعطای مجوز به کسبوکارها، تنگنای تامین مالی تولید، بیثباتی مقررات و اتخاذ تصمیمهای ناگهانی، عایدی بالای فعالیتهای نامولد و رقیب تولید، مشکلات فراوان در استیفای حقوق مالکیت و اجرای قراردادها، در کنار برخی مسائل و مشکلات ناشی از تحریمهای اقتصادی وضعیتی را در محیط کسبوکار و تولید کشور ایجاد کرده که نرخ رشد اقتصادی ایران پایین است.
*** استفاده از فناوریهای قدیمی در کشور
به گزارش صنعت پرس، کارشناس اقتصادی در پایان یاداشت خود، آورده است:
عمده صنایع ایران از فناوری قدیمی استفاده میکنند و از منافع فناوریهای پیشرفته محرومند، کیفیت محصولات ایرانی نسبت به رقبای خارجی، معمولاً پایین بوده و سهم اغلب محصولات ایرانی در بازارهای جهانی اندک است.
در واقع مهیا نبودن بسترهای قانون کار مناسب، نظام مالیاتی مناسب، ثبات قوانین و مقررات و مدیریت توانا از موارد مهم و تاثیرگذار بر بیانگیزگی سرمایهگذاران جهت ورود به بخش تولید بوده است، اما مهمترین آن سودهای بالای بخش دلالی و واردات است.
این بخش علاوه بر این که سود بالایی نصیب سرمایهگذاران خود میکند بسیار آسان و بیدغدغه نیز به چنگ میآید. چرخش سرمایه در بخش دلالی و بازرگانی بسیار سریع و آسان است.
در مقابل تولید کننده برای به دست آوردن یک دهم این سود باید با تمام وجود تلاش کند.
تمام توان و آبروی خود را خرج کند، تا بتواند یک دهم سود بخش بازرگانی را به دست آورد.
انتهای پیام///